Maria Klimowicz
 dr Maria Klimowicz | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz stomatolog, działaczka społeczna |
| Miejsce zamieszkania |
Katowice |
| Narodowość |
polska |
| Wyznanie |
rzymskokatolickie |
| Rodzice |
Mieczysław, Franciszka |
| Partner |
Andrzej Klimowicz |
Maria Klimowicz de domo Bartmińska (ur. 24 stycznia 1941 w Bączalu Dolnym, zm. 8 lutego 1995 w Krasiczynie) – polska lekarka stomatolog, działaczka katowickiej NSZZ „Solidarności”, działaczka opozycji w PRL, animatorka kultury, społeczniczka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość
[edytuj | edytuj kod]Przyszła na świat 24 stycznia 1941 roku na plebanii w Bączalu Dolnym, jako jedyna córka Mieczysława i Franciszki z domu Zając[1], a zarazem siostra Stanisława, Mariana, Jerzego, Floriana i Jana Bartmińskich. Rodzina Bartmińskich mieszkała podczas II wojny światowej aż do roku 1947 w Bączalu Dolnym u brata Franciszki – ks. Floriana Zająca, piastującego funkcję proboszcza. Ukończyła Szkołę Żeńską im. Królowej Jadwigi oraz II Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Morawskiego w Przemyślu, gdzie złożyła egzamin maturalny. Od 1958 roku rozpoczęła studia na Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach.
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu studiów, rozpoczęła pracę w Górniczej Służbie Zdrowia. Świadczyła bezpłatną pomoc stomatologiczną dla osób internowanych w okresie stanu wojennego oraz ich najbliższych i przyjaciół[2]. Zasiadała w prezydium katowickiej Komisji Zakładowej Służby Zdrowia, była przewodniczącą katowickiej Sekcji Służby Człowiekowi przy Klubie Inteligencji Katolickiej oraz wiceprzewodniczącą Sląskiej Izby Lekarskiej w latach 1989-1993[3].
Podjęła współpracę z fundacją Friends of Poland Julie Hykiel. Silnie zaangażowała się w pomoc dla ludności Beskidu Niskiego i Bieszczadów, organizując charytatywne leczenie ludności przez zaprzyjaźnionych lekarzy różnych specjalizacji medycznych. W grudniu 1981 weszła w skład Biskupiego Komitetu Pomocy Uwięzionym i Internowanym w Katowicach[4].
Działalność charytatywna
[edytuj | edytuj kod]Rokrocznie od 1982 roku rozpoczęła w Krasiczynie organizację kolonii letnich oraz zimowisk dla dzieci. W roku 1986 była inicjatorem i jednym z założycieli nieformalnej grupy skupiającej dzieci z upośledzeniem umysłowym oraz ich rodzin, znanej dzisiaj jako Stowarzyszenie na Rzecz Niepełnosprawnych SPES[5].
Maria Klimowicz była współzałożycielką Charytatywnego Stowarzyszenia Opiekuńczo-Wychowawczego IGNIS, powstałego w 1994 roku, które działa głównie na rzecz dzieci z rodzin ubogich, zaniedbanych wychowawczo oraz środowisk polonijnych zza wschodniej granicy[6].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Zmarła nagle w wieku 54 lat w Krasiczynie podczas jednego z organizowanych przez siebie turnusów wypoczynkowych dla dzieci. Spoczywa na cmentarzu parafialnym przy kościele św. Wojciecha w Kruhelu Małym (obecnie cześć m. Przemyśla)[7].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żona dra Andrzeja Klimowicza, którego poznała w czasie studiów medycznych.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 1982 - Nagroda Polcul Foundation[8]
- 2010 - Pierścień Zasłużonych (pośmiertnie)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Bartmiński. „Wieści Krasiczyńskie”.
- ↑ Maria Klimowicz z d. Bartmińska (1941 - 1995). [dostęp 2015-01-30].
- ↑ Nekrologi - dr. Maria Klimowicz.
- ↑ Andrzej Sobański: Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym.
- ↑ Pro Memoria - SPES. spes.org.pl.
- ↑ Antoni Dudek, Krzysztof Madej: Świadectwa stanu wojennego. Warszawa: IPN, 2006.
- ↑ Lokalizator miejsc pochówku - Maria Klimowicz.
- ↑ Laureaci 1980 - 1989.